-
» اینجـــــا زنجــان اســت... |
حسین منزوی (زاده 1 مهر 1325 – درگذشته 16 اردیبهشت 1383) شاعر ایرانی - زنجانی بود. او که بیشتر بهعنوان شاعری غزلسرا شناخته شدهاست، در سرودن شعر نیمایی و شعر سپید هم تبحر داشت. او در یکم مهر سال 1325 در شهر زنجان و خانوادهای فرهنگی زاده شد. پدرش محمد نام داشت و به آذری شعر میسرود. حسین در زادگاه خود دوران دبستان و دبیرستان را سپری کرد و پس از اخذ دیپلم از دبیرستان صدر جهانِ زنجان، در سال 1344 وارد دانشکده? ادبیات دانشگاه تهران شد. سپس این رشته را رها کرد و به جامعهشناسی روی آورد اما این رشته را نیز ناتمام گذاشت. وی بعدها در سال 1358 با گذراندن واحدهای باقیمانده توانست مدرک کارشناسی خود را بگیرد. آثار حسین منزوی
آرامگاه حسین منزوی
وی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال 1383 بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران درگذشت. علت مرگ او آمبولی ریوی بود. او در کنار آرامگاه پدرش در زنجان (قبرستان پایین) به خاک سپرده شد. نمونه ای از اشعار
ای بوسه ات شراب و ، از هر شراب خوش تر ساقی اگر تو باشی ، حالم خراب خوش تر بی تو چه زندگانی ؟ گر خود همه جوانی ای با تو پیر گشتن ، از هر شباب خوش تر جز طرح چشم مستت ، بر صفحه ی امیدم خطی اگر کشیدم ، نقش بر آب خوش تر خورشید گو نخندد ، صبحی تتق نبندد ای برق خنده هایت ، از آفتاب خوش تر هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر چون پرسم از پناهی ، پشتی و تکیه گاهی آغوش مهربانت ، از هر جواب خوش تر خامش نشسته شعرم ، در پیش دیدگانت ای شیوه ی نگاهت ، از شعر ناب خوش تر حسین منزوی بیتو به سامان نرسم ، ای سر و سامان همه تو
لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد
عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد می شد بدانم که اینکه خط سر نوشت من از دفتـــــر کــــدام شب بستــــه وام شد ؟ اول دلــم فراق تو را سرسری گرفت و آن زخم کوچک دلم آخر جذام شد شعر من از قبیله خونست خون من ، فـــــواره از دلــــم زد و آمد کلام شد ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را شعر من و شکوه تو ، رمز الدوام شد بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه ! این داستان به نام تو اینجا تمام شد حسین منزوی
[ دوشنبه 97/7/2 ] [ 11:45 صبح ] [ مهــدی ]
|
|
[ مدیـر : مـهــدی ] «««««««««««»»»»»»»»»»»» [ ویرایش : مهدی ابراهیم خانی ] |