سلام

ممنون که اومده بودي و من نبودم !و ممنون از لطفت که نوشته بودي عاليه. وبتونو يه دوري زدم و پست حسين پناهي را پسنديدم ولي يه موضوعي را دقت کرده اي وبت بدجوري پراز مرده و مرگ و تابوت ...هستش ترسم اينه که ...هرچند زندگي هم مالي نيست اما بايد زندگي کرد راستش وبت آدمي را ميبره به مزار شهدا !!!و مني که کمتر راهم اونجا مي افته _چرا که يه روز اساسي به اونجا اسباب کشي مي کنم _ زياد برام خوشايند نبود
اما صداي محجوب پناهي را لابلاي حرف هاي گلروئي مي شنيدم و حسي شفاف را دوباره تجربه کردم . مرگ چيز کثيفيه و گوشه اي نشسته و منتظر ماست کمتر بهش رو بديم بهتره !!!!